Liefste lezer, geniet van een uniek sprookje, in geen enkel sprookjesboek te vinden. De foto's staan in volgorde, passend bij het verhaal. De tekeningen op het bord zijn door de kinderen zelf getekend. Groeten van alle enthousiaste sprookjesfiguren uit 1Lb!

In koninkrijk Mooiland woonden heel wat vrolijke mensen en dieren. Er werd veel gelachen en gedanst, men was lief voor elkaar... het was kortom een heel mooi land. Kaboutertjes Morris en Morris woonden heel graag in het bos, dichtbij de vijver. Ze zwommen graag en dronken kabouterpap met kabouterlepeltjes. Op een dag had koningin Juliette zin om erop uit te trekken met haar paard Sam. Ze kwamen voorbij de vijver van kabouters Morris en Morris. Daar wilde paard Sam wat drinken van het vijverwater en dat gebeurde ook...maar er gebeurde toen iets heel speciaals. Het begon te sneeuwen, maar het was niet zomaar sneeuw, hoor... De koningin die echt niet hield van sneeuw, moest heel hard niezen. De kabouters schrokken, kwamen snel uit hun huisje en zagen hoe de koningin veranderde in een klein meisje met de naam Amber en haar paard veranderde in een klein poesje Snoesje. De kaboutertjes ontfermden zich over het meisje en het poesje en probeerden te bedenken wat ze nu konden doen... Ze besloten de toverfee te verwittigen, maar hoe moest dat weer? Het was al zooooo lang geleden... want...

Op een dag waren prinses Julia en prinses Roos buiten aan het spelen bij het kasteel en toen kwam opeens tovenaar Bozetrol langs. Hij was niet alleen, zijn trouwe draak Drako was bij hem en had de prinsesjes meegenomen. De koningin weende dagen aan een stuk en enkel toverfee Fleur had haar kunnen troosten. Ze riepen de hulp in van lieve reus Teun om haar meisjes terug te vinden. Reus Teun kon snel doorheen het bos komen en vanuit zijn hoge toren speurde hij over het ganse bos. Prinses Roos en prinses Julia werden intussen opgesloten in een donkere cel in het huis van Bozetrol. Ze moesten toverspreuken leren van tovenaar Bozetrol en dat was best wel lastig... Hij hoopte dat de prinsesjes op een dag net als hijzelf zouden worden. Maar reus Teun ontdekte waar de meisjes waren en vertelde het snel aan toverfee Fleur. Zij trok met eenhoorn Regenboogje naar de schuur dichtbij de de verstopplaats van de prinsesjes. In feeënland was alles in mooie kleurtjes, dat was wat anders dan hier. Gelukkig kon ze rusten op een elfenbankje en kon eenhoorn Regenboogje rusten op het zachte mos. Ze hadden een toverspreuk gevonden waarbij ze de prinsesjes konden bevrijden. reus Teun hielp hen door toverdrank over de verstopplek uit te gieten, terwijl het feetje de toverspreuk zei. 'Tovertoverpraat, ik wil dat de deur open gaat!' Wat hadden ze geluk! Tovenaar Bozetrol en draak Drako konden vanaf dat moment niet meer bewegen. 100 dagen lang zou dit zo blijven...

Die 100 dagen waren nu dus voorbij en tovenaar Bozetrol had dus waarschijnlijk het water uit de vijver betoverd om wraak te nemen! De kabouters moesten zo snel mogelijk een schattig hondje en een mooi paard vinden en als zij samen een mooi dierendansje konden doen, zou de toverfee verschijnen. Ook nu werd de hulp van reus Teun gevraagd. Hij kon paardje Miekie en hondje Liesa vinden dichtbij het kasteel op een boerderij. Toen ze hun dierendansje genoeg geoefend hadden, verscheen Fleur. Zij zei toverspreuk 'hokus pokus pas, ik wou dat je weer gewoon was!' en het meisje en het poesje veranderden opnieuw in de koningin en haar paard Sam. Samen met de anderen ging de fee op zoek naar de nieuwe verstopplek van Bozetrol en Drako. Hun zoektocht ging snel, want de draak die vuur spuwde had een vuurspoor achter gelaten in het bos. Zo kwamen ze bij de grot en zeiden ze allen samen 'Hokus Pokus Salabokus' en konden ze geen kant meer op. Feetje Fleur zorgde ervoor dat de draak enkel nog confetti kon spuwen en eenhoorn Regenboogje toverde een regenboog op de toverhoed van de tovenaar. Daardoor kon hij enkel nog mooie toverspreuken zeggen en... werd de koningin verliefd op hem. Zo leefden ze allen samen nog lang en gelukkig en was het weer helemaal fijn geworden in Mooiland.